Na een week

Hallo daar.

Ik zal even verslag uitbrengen van de afgelopen 7 dagen.

De reis begon zaterdag samen met twee andere Nederlanders. Nadat we afscheid hadden genomen stonden we er alleen voor. We liepen met zijn drieën de eerste 5 minuten nog naar de goede richting, maar uiteindelijk kwamen we bij de bagagebanden terecht en moesten we het hele circuit weer opnieuw bewandelen. Het vliegtuig richting Londen hadden we net optijd gehaald.
Eenmaal in Londen kwamen we de rest van de STS organisatie tegen, wat uiteindelijk een grote groep bleek te zijn. Hier hadden we tijd genoeg om wat te snacken dachten we, dus gingen we fish en chips eten. Helaas duurde dit wat langer dan we dachten, dus waren we de groep kwijt en stonden we er weer met zijn drieën voor. Uiteindelijk vonden we de rest weer en kon de vlucht van Londen naar Vancouver beginnen. Deze vlucht duurde uiteindelijk 10 uur met al het rijden meegerekend. Aan boord hadden we twee maaltijden en de nieuwste films dus vervelen deden we niet. Eenmaal in Vancouver aangekomen begon het lánge wachten. Er zat oorspronkelijk 4 uur tussen de aankomstvlucht en de vertrekvlucht voor mij, maar dit verminderde tot krap een uur na al het wachten bij het inchecken. Op dit punt nam ik afscheid tegen de Nederlanders en begroette ik een Zwitserse en een Noorweegse omdat die op dezelfde vlucht als mij zaten richting Victoria, Vancouver Island.

Na 23 uur reizen met geen slaap kwam ik uiteindelijk bij de eindbestemming. Hier stond mijn gastgezin me op te wachten. De vader Greg en de moeder Leagh waren erg enthousiast en hun jongen van 9 Brenden was het zelfs meer. Jayda van 2 moest alleen nog even wennen aan mijn komst en liet dat blijken door rennend en schreeuwend in het rond te rennen. Mijn gastgezin bracht me naar huis en gaf een rondleiding. Ze wonen erg leuk en gebruiken vooral de bovenverdieping. Ik mag de hele benedenverdieping hebben, waar ik erg blij mee ben. Na deze rondleiding wisselden we wat cultureel spul met elkaar uit. Ik gaf onder ander een knuffelhondje aan Jayda, waardoor ook wij nu vrienden zijn geworden. Op dit moment was ik bijna 26 uur wakker, dus het leek ons een goed moment om te slapen.

De komende paar dagen heb ik vanalles van de omgeving mogen zien. Greg en Leagh hebben me over ongeveer de hele zuidelijke kustlijn rondgereden, erg veel tijd was er niet om uit te stappen omdat er zoveel te zien was. Het is hier onwijs warm, omdat er een late zomer heerst. Het is al een paar keer tegen de 30 graden aangeweest, dus ik zweet me hier kapot. Het koelt hier wel onwijs snel af in de avonden en omdat ik beneden slaap is het elke ochtend erg fris aan mijn voeten.
Een andere dag bracht Leagh me naar de Potholes. Een soort rivier die maar een halve meter diep is, maar er zitten ook diepe gaten in waar in je kan zwemmen. Dat is erg populair hier. Op de dagen dat we niet zijn weggeweest speelt Leagh "daycare mom". Ik hield hierbij mijn hart vast want ik hoopte niet dat er elke dag 20 kinderen over de vloer kwamen. Gelukkig valt dit mee en heeft ze er tot nu een maximum van 2 per dag ontvangen. Ik hoef me niet te vervelen doordat die kinderen komen. Ik kan wel overweg met ze.
Ze hebben hier ook een xbox kinnekt wat een tof ding is en ze hebben zelfs een hottub wat ik zeker wel waardeer.

De vrijdag ben ik met Leagh , een vriendin van haar, Brenden en Jayda naar de hoofdstad van BC, Victoria geweest. Dit is een vissersdorpje vergeleken met Amerikaanse steden, maar wel erg mooi. Aan de baai vind je in plaats van eenden die zeuren om eten, zeehonden die zeuren om eten. Zo nu en dan kwam er een wilde zeehond wat trucjes in de buurt van mensen doen zodat ze eten van de mensen krijgen. Ik denk dat ik Victoria wat vaker zal bezoeken, het is maar een uur rijden vanaf Sooke.

Een andere dag was ik met een STS studente naar Langford gegaan. Ze gaat naar dezelfde High School als ik en we vonden het makkelijk als we elkaar van te voren al kende. We zijn o.a. naar walmart geweest. Dit is echt gigantisch groot en heeft vanalles te koop. Het is ook allemaal spotgoedkoop, hier heb ik ook mijn schoolspullen gekocht. Wat best raar is, is dat er in de prijzen die je ziet geen belasting zit inbegrepen. Die verrassing zie je pas aan de kassa.

De zaterdag brachten Leagh en Greg me naar de Buchard Gardens om het vuurwerk te zien. Ze hadden hier afgesproken met een boel familieleden die ik daar zou ontmoeten. Het vuurwerk daar was awesome. Het was een half uur durende show met een heel verhaal erin. Het nieuwjaarsvuurwerk in Nederland is niks vergeleken met het vuurwerk hier.

Tot zover bevalt het me erg goed hier. Canadezen zijn erg nuchter en sociaal. Ik heb nog haast geen chagrijnige of een wat agressievere Canadees gezien. Ook mijn Engels begint al best goed te lopen, ik ben al te denken in Engels.
Mijn gastgezin moet alleen nog wel even wennen aan mijn naam. Ik heb al wel meer dan 40 versies ervan gehoord. In het begin noemden ze me allevier Ghaiz. Hier is Jayda erg gewend aan geraakt. Nu kunnen ze mijn naam al best goed uitspreken, maar als ze dat doen wordt Jayda erg boos omdat ze wilt dat ze me Ghaiz noemen.

Aanstaande dinsdag is mijn vakantie dan eindelijk voorbij en begint High School. Ik kijk er erg naar uit Morgen moet ik nog eerst mijn vakken kiezen en krijg ik wat informatie. Ondanks het maar 5 km is, moet ik met de schoolbus omdat hier niet echt fietspaden zijn. Ik zou wel met de bike mogen, maar dan moet ik een helm op en rekening houden met een hoop gedoe. Dus ik kijk nog of ik dat ga doen.

Dit was even alles wat ik zo weet te vertellen, ik ga nu proberen wat foto's te uploaden.

Het gaat U allen goed

Groeten uit Canada!
Gijs